Sarbjeet Kaur می گوید: “من می دانم چگونه یک تراکتور راندم.” بنابراین او نزدیک به دو ماه پیش سوار تراکتور سفید خانواده اش شد و تقریباً 480 کیلومتر از روستای جسراور در پنجاب به سینگو در مرز هاریانا-دهلی راند. او می افزاید: «من خودم آمدم،» در حالی که دیگران در روستای او با چرخ دستی هایی که توسط اتحادیه مزرعه آنها ترتیب داده شده بود به محل اعتراض آمدند.
ساربجیت 40 ساله قبل از اینکه جسرور را ترک کند، درباره قوانین مزرعه ای که در سپتامبر 2020 در پارلمان تصویب شد، صحبت و اعتراض می کرد. او خانه به خانه علیه قوانین روستای 2169 نفری خود در تحصیلات آجنالا در امریتسار مبارزه کرده بود. ناحیه. سپس، در 25 نوامبر، او در کاروانی متشکل از 14 تراکتور-ترولی که از جسرور و روستاهای اطراف آن سفر می‌کردند، توسط جامهوری کیسان سبها (وابسته به کمیته هماهنگی کیسان سنگرش در سراسر هند، سکوی چتر پان-هندی متشکل از بیش از 200 کشاورز سازمان‌دهی شد) را ترک کرد. سازمان های). آنها صبح زود رفتند و در 27 نوامبر به سینگو رسیدند.
و اکنون Sarbjeet آماده است تا در رژه بی‌سابقه تراکتور در 26 ژانویه، روز جمهوری، شرکت کند، که از مرز کوندلی در حدود سه کیلومتری شمال سینگو، در نزدیکی Sonipat در هاریانا آغاز می‌شود. او می گوید: «من در تراکتورم به آن ملحق می شوم.
سینگو و تیکری در هاریانا، و قازیپور در اوتار پرادش، از جمله مکان‌های مهمی هستند که از 26 نوامبر 2020 هزاران کشاورز و اتحادیه‌های مزرعه‌داری در آنها دست به تظاهرات زده‌اند و خواستار لغو سه قانون مزرعه جدید شده‌اند. ساربجیت می‌گوید: «تا زمانی که قوانین حذف نشود، نه پیر و نه جوان، مرد یا زن، نمی‌روند.
“هیچکس به من نگفت برای خرید تراکتور دست دوم بیام در این مکان هیچکس مرا اینجا «نگه‌دار» کرده است، او می‌افزاید و در کنار تراکتور رومانی ایستاده است که با بقیه در محل تظاهرات صف کشیده‌اند. «مردان زیادی برای اعتراض سوار تریلی تراکتور من شدند. می گویی من آنها را اینجا آورده ام؟» او می پرسد، با هوشیاری از اظهارات رئیس دادگستری هند (در 11 ژانویه) مبنی بر اینکه زنان و سالمندان در اعتراض «نگهداری» می شوند و باید «متقاعد» شوند که به عقب برگردند.
- منابع:
- تبلیغات:
