انجیر به کاربردهای سنگین کود و کمپوست بسیار خوب (بهتر از اکثر درختان میوه) پاسخ می دهد. اطمینان حاصل کنید که کودها را خیلی دیر در فصل رشد استفاده نکنید زیرا انجام این کار باعث رشد جدید می شود که نمی تواند قبل از زمستان سفت شود.
اگر انجیر آردی را در ظروف پرورش می دهید، یک کود کامل آهسته رهش مانند Osmocote به علاوه ریز مغذی ها انتخاب خوبی است. پرورش دهندگانی که می خواهند انجیر را به صورت ارگانیک پرورش دهند، باید مقادیر زیادی کمپوست و کود با نیتروژن بالا مانند دانه پنبه، سویا یا کنجاله یونجه استفاده کنند.
برای بهترین تولید میوه، انجیر خود را به طور منظم در طول فصل رشد آبیاری کنید، مگر اینکه بارندگی کافی باشد. با این حال، مطمئن شوید که خاک دائماً خیس یا غرقاب نباشد. در طول استقرار، گیاهان باید 10 گالن آب از باران یا آبیاری سه بار در هفته دریافت کنند.
در طول دوره های خشکسالی، انجیر بالغ باید 20 گالن آب در هفته دریافت کند. وقتی پاییز فرا رسید آبیاری را متوقف کنید و اجازه دهید گیاهانتان سفت شوند.
یک نکته احتیاط: باران شدید و آبیاری زیاد یا پراکنده ممکن است باعث شکافتن میوه شود. میزان شکافتن آن در انواع مختلف متفاوت است، اما یک قانون خوب این است که هر چه انجیر رسیده تر باشد، بیشتر شکافته و ترش می شود.
اگر پرورش دهندگان در آبیاری و تغذیه آن کوشا باشند، انجیر را می توان با موفقیت در ظروف کشت کرد. به یاد داشته باشید که مواد مغذی به سرعت از ظروف شسته می شوند. ساده ترین روش استفاده از یک گلدان سنگین (حداقل 15 گالن) است و اجازه دهید انجیرها 5 تا 10 فوت بلند شوند. برای کنترل اندازه، سالانه سر و ریشه ها را هرس کنید.
در اقلیم هایی که دمای زمستان به کمتر از 15 تا 20 درجه فارنهایت می رسد، باید گیاهان گلدانی را به یک گاراژ یا سوله گرم نشده بیاورید.
- منابع:
